ORRRTAKÖY

Kocam kişi araba kullanmayı seviyor, ziyadesiyle. Akşam geldi, anneme anneler günü hediyesi olarak alacağımız printerı (Epson DX4850 Inkjet) almak üzere Profiloya gittik, yokmuş orda "Cevahirdeki mağazamızda var" dedi orda çalışan hayatından bıkmış çocuk, üşendik Cevahir'e gitmeye. Sevmiyom ben orayı, bi böyle soğuk, bi uzak, bi fazla dev... "Gezelim hem de ben biraz araba kullanıyım" dedi, "olur" dedim, "bana dürüm alsana" dedim, "olur, Ortaköy'e gidelim o zaman" dedi, "olur" dedim. Uyumlu aile yarışması yapılsa birinci gelmez miydik sorarım sizlere!!! Arabayla Yıldız Parkının önünden, o yollardan geçerken ani bi dejavu yaşadım böyle, bi an gözümün önüne Yıldız Parkına kocamla yeni çıkarken gittiğimiz hallerimiz geldi, fakir ama mutlu, genç ve çok aşıktık, yüzüne bakınca içim giderdi, "her gün seni göreyim başka bişey istemem" derdi bana. Di-li geçmiş zaman kullanmak yanlış aslında hala aynı ama o zaman daha bi değişikti, bi masumluk bi başka güzellik mi vardı nedir bilmem ki. Bana kalsa bu halini tercih ederim tabii, ben öyle çılgın aşkları, yeni çıkmaları, birini etkilemek için yapılan numaraları, sevgililik hallerini pek sevmiyorum çünkü. Aşksa aşk kardeşim, ayağı yere bassın, tapusu olsun, böyle seviyom ben. Sonra lisedeki halim geçti gözümün önünden, kuduzun tekiydim ben, annem babam yaka silkerdi, ama gene de bakıyom şimdi, öyle masum öyle aklı bi karış havadaymışım ki. Dünyadan haberim yokmuş, kendini akıllı zanneden fırlamanın tekiymişim. Şimdiki tanıdığım ve gördüğüm hiç bi iğrenç insanı tanımıyomuşum meğersem, herkesi kendim gibi sanıyomuşum, küçük kentlerde büyüyenler hep böyle oluyo sanırım, herkes sen gibi oralarda, İstanbul çocukları gibi dünyanın tozunu attırmış diilmişim ben eskiden. Halbuki kendimi o zamanlar, çok görmüş geçirmiş sanıyodum. Vay be, 31 yaşındayım be.
Bi tane teyzeden gül aldık, kocam "bu teyze belki de öğretmendir, çocukları bakmıyodur, alalım, bize zararı olmaz ona faydası olur" dedi, ben kızdım, ama aldık gene de, çay bahçesinde oturup çay içtik, tavla oynadık kocam beni yenecekti ki vazgeçti, "aman sıkıldım, berabere kaldık sayalım da kavga çıkarma" deyip tavlayı kapattı. Sevmiyo benlen oynamayı çünkü yensem de yenilsem de ukalalık yapıp sinir ediyom onu. Bu seans bize 17 ylt ye mal oldu, sinirlendim ben gene,"kimi düdükleseler şaşmışlar, dört uyduruk çay bi tavla 17 mi olur" dedim, kocam aldırış etmedi, otoparka 1,5 saatlik seans için 7 ylt verdik, ona da sinirlendim, "yuh artık" dedim, kocam gene aldırış etmedi, "bizim mahalledeki otoparkçılara bıraksan bi saatliğine onlar bile 5 alıyo" dedi, kocam daha rahat bi insan sanırım benden.
Sonra gitti kocam işe, bugün pazar, benim kursum var nasılsa diye "pazar gelcem" demiş, benim kursum da olmayınca mecbur gitti. Gazete okudum, pazar günü çıkan "kim kime naapmış ne demiş" programlarını seyrettim, Lerzan Mutlu ile Nihat Doğan didişmişler, Çağla Şikel gene hiçbiryerini saklamama amacı güden bi elbise giymiş, milli felaket İsmail YK "Allah belanı versin, Allah seni kahretsin" sözlerini de içeren duygusal bi şarkı yapmış, Allah rızası için şu herifi bi öldüren çıkmayacak mı acaba günün birinde, AİDS li bi adam ilk karısına bulaştırmış, şimdi ikinci karıyı alıp ona da bulaştırıp, ikinci karıdan iki de çocuk yapmış. Kadınları da Allah ıslah etsin, ne diyim. Ogame oynadım gene, oynamak da diil bu aslında, bekle ki metalin döteryumun çoğalsın, bi tıkla hepsi bi uyduruk füzyoenerji santraline gitsin, sağdan soldan çal çırp, sıkılıyom bu oyundan da yavaştan, söyliyim yani. Messenger da Hakan online, ama konuşmuyoz şu an. Vintage biscuit kimdir, Mathy'i nerden tanır onu düşündüm geçen gün, önümüzdeki günlerdeki bi düğün için Peacocks daki o güzel eteği aliim dedim kendi kendime. Ablam gelsin de onu da gezdiriyim dedim.
Bi hafta daha geçti böylece işte. Kaldı mı tatile 3 hafta!