HAYVAN SEVGİSİ

Üniversitedeyken bi tane hayvanım vardı, bir köpek, kangal kırması. Veterinerin yalancısıyım yani. Adı Kereviz idi. Çiftlikten geldiği için bitin piresini ayıklayana kadar akla karayı seçmiştik. Haftalar boyu tuvalet eğitimi vermeye çalıştım, bana mısın demedi, en ufak bir eğitilme belirtisi göstermedi. Evin envai köşesine sıçtı, işedi, kurt döktü anlatılmaz iğrençlikler yaptı. Deli gibi seviyordum Kerevizciki. Günlerce ağlayarak kapının önüne bıraktım, zira artık midem bu iğrençliği kaldırmaz olmuştu ki ben öyle her şeyden iğrenen, narin, hassas bir kimlik değilimdir ama bendeki de can yani onu da hatırlatiim. Öküzlük bu noktada bende ama Allahım ya neediyim bi söyleyin, hiç hayvan beslememişim, bunların sıçtıkları şeyin fesleğen olmaıdğını kimse bana söylememiş, tuvalet eğitimini bunca almaz olduklaırnı kimse söylememiş aman ya neyse size mi savuncam kendimi, bıraktım işte.
Şimdi bu deneyimimden sonra hayvan sevgisi konusundaki fikirlerim 180 degree değişti, niye, hemen anlaticiim. Anladım ki bu hayvan cinsi
ay çok sıkıldım sonra yazarım belki