Çarşamba, Mayıs 31, 2006

MERCİMEK ADAM

Gözümü daldırıp uzaklara bakmak ve hiç sıcaklamamak istiyorum, ey gözünü sevdiğimin kışı nerdesin?!...
Ben küçükken sarılık olmuştum, bi gün tombik bir yavrucukken, ilkokuldayken, okuldan eve geldim çantamı sürüye sürüye, "anne çok başım ağrıyor" dedim, yattım, iki gün filan kalkamadım sonra. Rüyamda hep insan kemikleri kafatasları dolu bir büyük çukura düştüğümü, o kuyunun benim için çok geniş ve çok derin olduğunu görüyordum, tırmanamıyordum, ağlıyordum.Sonra gözümü kıçıma giren dev bir iğnenin acısıyla açtım. Beni iğrenç çorbalarla filan beslediler, annem ablama da bulaşmasın diye tabağımı bardağımı her şeyimi ayırdı, ama gene de bulaştı ablama da. O hastalığım esnasında "mercimek adam" diye bişii icat etmiştim, böyle Michelin adamına benzeyen, ama üst üste konmuş mercimeklerden oluşan bir yaratık. Onu zihnimde istediğim gibi eğip bükebiliyordum bazen ben oluyordu, kendim eğilip bükülüyordum, bi nevi Matrix durumu. Ağzımda tuhaf bir tat oluşuyor, böyle uzuvlarım çekiliyor gibi oluyor, sanki zaman ve mekandan bağımsızmışım gibi. Aaa anlatması ne zormuş...Şimdi de ne zaman depresyona girsem veya ateşim çıksa aynı adam geliyor zihnime hemen. Kötü gün habercisi "Mercimek Adam". Uğurböceğimin de böyle bir kabus habercisi kırmızı topu var, o da ateşlenince o kırmızı topu görüyor.
Annemleri o kadar çok özledim ki aklıma geldikçe kuytu bir köşeye çekilip ağlayasım geliyor, bebeğimin güzel saçlarını da çok özledim, babamın oyun hamuru göbeğini de, ablamın günde 32 saat uyumasını da, annemin komik okul anılarını da. Ayrı şehirde yaşamaktan gittikçe bıkar hale geliyorum, bunu da burdan beyan ediim hemencik.
Yaz geldi ya şimdi ben tee Kasım'a kadar depresifim söyliyim hemen, sıcaktan, güneşten, aydınlıktan, havadan zıkkımdan herşeyden nefret edip söylenme zamanlarımdır bunlar. Nefes alamıyom lan ben sıcaktaaa !!!
Müdür yardımcılığı sınavına girsem mi kararsızım hala, onlar kadar çok okulda durmak istemiyorum ama ünvanları da seven bi insanım ama o sınava çalışmak istemiyorum ama otorite hoşuma gidiyor, bilmem.
Gurme bugün üzdü beni bi de!

4 Yorumcuk:

At 5/31/2006 11:38 ÖS, Blogger passive Şu ahkamı kesti...

vay allah ın gurmesi nasıl üzer gökçenos uuu dövecem ben onu bi ara du bakem

 
At 6/01/2006 12:32 ÖÖ, Blogger passive Şu ahkamı kesti...

haa bi dee deprasyon hönkürme ve bilumum salya sümük projeler için çekinmeden beni arayabilin dii mi

 
At 6/01/2006 6:51 ÖS, Blogger Lafazan Şu ahkamı kesti...

yok aslında o beni üzmek istememiş, başkasını üzmek istemiş, arada ben kalmışım, olsun, olur arada öyle.
depresyonun ağababası kimdir kimdir? helbette ki passivanım. tavuğuna kırk gün kırk gece kutlama yapıp hepimizi bu uğurda kullanmaktan çekinmeyen kimdir kimdir? telbet passivanım.

 
At 6/02/2006 1:18 ÖÖ, Blogger passive Şu ahkamı kesti...

yersen lafazananıım

 

Yorum Gönder

<< Anasayfa