ORTA YERİNDEN YARILMAK

Ultra sıkılmak neyse ben oyum işte! Civarda gözümün gördüü her şeyden nefret etme moduna girdim ne güzel ki. Zıkkım okulumdan bi tayin alıp gidemiyorum, hafakanlar basıyor bana, 6 yıldır aynı yerde aynı insanlarla çalışmaktan bıktım, hele ki çocuk milletinden, evlerden uzak! Dehşet ve alev saçıyorum, yavrular neye uğradıklarını şaşırdılar, "Hocam niye bu kadar sinirlisiniz?" diyolar daha beter azar işitip oturuyolar, acıklı. Sonra üzülüyom ama parlamış oluyom bi kere işte. Bu arada okul da satılmış tamamen, pek isabetli oldu, bizim kuduzlar güzelim tarihi binayı, gördükleri her yeri kırmak, yıkmak, paralamak, zarar vermek, tükürmek, tekme atmak, parça pinçik etmek suretiyle, yangın yerinden hallice bir duruma getirmişlerdi. Ne sağlam cam, ne çerçeve, ne tuvalet, ben diyim merdiven, siz deyin tavanlar hiç bi yeri sağlam komamışlardı zaten, zaten herkese de kılım, oh canıma değsin satılsın tabi. Adam gibi koruyacak birileri alsın bari binaydı. Ayrıca bana ne, okul üzerime mi zimmetli demi? Benden sonra tufan kardeşcaazlarım.
Telkari kelebek broş aldım kendime, ultra mega ötesi, bayıldım yahu. Nahan da yukarda. Bi de ayakkabı gene, ama insanların bi kısmı, ilkokul çocuu ayakkabısı gibi dedikleri için bi de kendilerine extra kıl kaptım ki bu insanlar dostum oluyo, ne biçim demi?!
Allahım nolur yarın bitsin, öbürgün ve haftasonu da bitsin, sonra öbür hafta da hemen bitsin ama hemen hemen, Cuma olsun karne verelim, hızla kaçalım bi türlü ısınmaz satılık taş binadan, lütfeğğnnn....