UYKU

Efendim nası uyursunuz, yan, düz, sırtüstü, gıvrım gıvrım felan bilemiycem hiç de ilgilenmiyorum ayrıca, banane ki. Bi tek kendimle ilgileniyorum uzun zamandır.
Ben, efendim, uyku halini şööle yaşarım, saat 9 dan itibaren koltukta uyuklamaya başlarım, öğlen 12 de veya sabah 6 da kalkmış olayım hiç mi hiç farketmez, bünyem her daim 9 dan sonrasını yatakta geçirmek ister. Bu arada, arada bir uyanıp karşı koltukta bir battaniye misali serilip TV izleyen kocaya göz atar, bi iki saçma söz söylerim, ki "bak aslında uyumuyom filmi pür dikkat takip ediyom" havası yaratiim. Böylelikle "sen gene mi uyuyoğğnnn" misali çığlıkları da birazcık da olsa bertaraf etmiş olurum. Saat 22.30 dediğinde ise beni gayrı koca korkusu bile ayık tutamaz efendim, tamamen uykunun yumuşak kollarına teslim olurum. Bu noktada yatak odasını buluşum yine ve sadece kocanın sabrına bağlıdır. Heycanla filmi veya diziyi seyreden bi koca karşısında topaç gibi dönerek son gayretiyle uyuyan insana ne kadar tahammül edebilirse ben de o kadar koltukta sabit kalırım. Sonra ömrümün varı gene hönkürüp beni yatağa yollar ki bu iş için önce banyoyu bulup lenslerimi çıkarmam gerekir. Üzerinize afityet lensle uyuyunca pek fena oluyo, gözünüze yapışıyo ertesi gün önce damla damlatıp gözden ayrılmalarını beklemek sonra çıkarmak gerekiyo. Gözünüzü cücürklediğinize göre uyku da kaçar diye düşünürsünüz demi, heyhat, asla kaçmaz, yatağa gidip yastığa kafamı da koydum muydu anında "off" konuma geçerim, böyle ciyuvvv diye sönerim kapanırım resmen elektronik bi cihazmışcazsına. Daha yatalı bi dakka oldu uyumamıştır henüz diye bişe sormaya gelirseniz beni uyandırmış olursunuz ve ödülünüz de bi haykırtı, bi bağırtı ve bi sn içinde de bi horultu olur. Sorunuza cevap alamadığınız da cabası. Bi kere ünide sabahlayıp sınava çalışmıştım, bak cürete bak, kendi haddimi aşmışım ama gençlik, hata yapılmıycak da ne zaman yapılcak demi, neyse kantinde çay kahve içerek sınav saatini bekliyom, karşımda da Buraktı adı bi çocuklan konuşuyom, bi alt sınfımdan, soona ben buna izomorf uzay mı ne zıkkımsa bişi anlatıyodum, çenemi de elime dayamıştım, sen lafının ortasında uyu orda, aaa, noluyo be dicem kendim dahi anlamadım neye uuradıımı. Bi kıkırtıylan götürdüler sınava beni, bi daa da sabahlamadım efendim, normal insan gibi uyudum kalacaksam da gözüm açık kaldım o derslerden. Sanki bi bok oluyo sabahlayıp çalışınca o zaman ööle sanıyoduk işte.
Kocam da uyumama yoluna baş koymuş bi insandır kendisi, uyuyan insandan tiskinir, ama şööle de bi handikapı vardır, gece yatmak sabah da kalkmak bilmez. Kendisini sabah kaldırmak hususunda olimpiyat oyunları düzenlense yeridir. Ben ööle mi bak tatil olsun, Pazar olsun hiç tanımam en geç 7 de zıplarım ayağa. Sabah erken kalkması da iyi oluyo be.
Şimdi de beyimi işe gönderdim, ütü yapcam. Evet.