DURDUĞU YERDE DURAMAYAN İNSAN

Aslında durduğum yerde durma görevini başarıyla ifa ederim ama şu son günlerde nedense yattığım yerde duramıyom efendim ben. Misal: Geçen gün gene 8 civarında uyuklamaya başlamış ve dahi tek gözümle kocama bakarak konu ile ilgili bağırtılarını defetmek için strateji geliştiriyorken... Cümleyi bitiremedim bağlayamadım bi nevi. Yenisine başlıyım. Geçen gece koltukta uyukladım efendim ben bi müddet sonra kalkıp her normal insan gibi yatağıma gittim. Şişe geçirilmiş bir tavuk gibi döne döne uyurken gecenin bi vaktii hamamböcüklü bir rüya gördüğüm esnada, sanırım hamamböceklerinden kaçmak için yapılmış akıllıca bir dönme hareketiyle yeri boyladım. Kör karanlıkta bi an yer neresi gök neresi yer nere düştüm, hakkaten de düştüm mü idrak edemedim. Gülecem gülemedim, niye çünkü emin diildim hala yataamdan düştüümden, öyle saçma bişiydi ki bu çünkü ben bebekliğimde bile yattığım yerden düşmedim ki, bir iki "ıhh vııhh nooldu bana" nidası koyverdim. Beyim zıplayıp ışığı açtı "noluya" diye, bir de ne görsün "karım" dediği insan halının üzerinde boylu boyunca serilmiş. O noktada yaşadıklarımın rüya olmadığını anladım, gülmeye başladım ben ama gülerken tıkandım da denebilir, yaklaşık 45 dakka aralıksız güldüm. Bu arada her ne kadar beni tanımıyor da olsalar gecenin bi vakti çıkardığım düşme, ıhlama, gülme sesleri için aşağı kat komşularımızdan özür dilerim. Evet evet ben gece yattığım yerden düştüm, dooru yaşadım böyle bişi. Acımadı canım ama. anlamıyom hala. Ertesi gün tam böyle gözümü patlata patlata ders anlatıyom, polinomlarda çarpanlara ayırma, tam bi xküp eksi yküp ü çarpanlarına ayırırken o halim gözümün önüne geldi, bi daha patladım. Çocuklar da neye uuradıklarını şaşırdılar çünkim ben aslen gayetten de ters türs bi insanımdır, öyle yavrularla samimi olmam, gülmem onlara. Karizmam da çizildi biraz, tenefüste sınıfa girmeleri için onlara bağıraraktan biraz toparlamaya çalıştım ama zannımca olmadı.
İkinci vakam da yine ben koltukta uyurken akşam 8 de, çıkarıdğım nacizane horultulardan bıkan kıymetli beyim beni derdest etmek suretiyle yatağıma yollamak kararıyla yanıma gelmiş, omuzlarımdan tutup sarsmış, "kalk uyan bak tokat atcam, bak su dökcem" gibi zarif uyarı cümlelerini gayet yüksek bir volümde söylemiş, bu arada sarsılan, itelenen kakalanan, bağırılan kişi ben naapmışım dersiniz?! En ufak bir tepki vermeden, bir minicik uyanma belirtisi göstermeden uyumaya devam etmişim. Artık bıkan kocam beni koltuğa geri atınca, kafam yastığa vurunca hafif bir uyanma belirtisi gösterir gibi oldum ama bu belirti geldiği gibi geçti. Hiç etkili olmadı. Hafızamda bu olayla ilgili en ufak bir kayıt yok. Nooldu bana bilemiyorum. Beni bi yere bıraksalar da bi iki yıl uyusam bu halim geçer mi acep...
Nooldu bana ha nooldu nooldu...fırk